Historia górowskiej chirurgii - cz. II

Zgodnie z obietnicą przedstawiam Państwu drugą część rozdziału z książki: „Chirurgia dolnośląska i opolska 1945 – 2009”. Rozdział dotyczący oddziału chirurgicznego napisał dr Wacław Grzebieluch, który pracował we naszym Szpitalu 41 lat (1966 – 2007). Przez 25 lat był ordynatorem oddziału chirurgicznego (1982 – 2007). Trzecia część już niebawem.

W okresie ordynatury dr. Zygmunta Mańkowskiego blok operacyjny wyposażono w nowe stoły z napędem elektrycznym, 3 nowe aparaty do znieczulenia i dziewięcioogniskową lampę operacyjną. Zwiększono do 53 liczbę łóżek na oddziale. Zorganizowano także salę intensywnego nadzoru z wyposażeniem w 2 proste respiratory i w 2 kardiomonitory. Dr Zygmunt Mańkowski pełnił przez kilka lat funkcję dyrektora szpitala i doprowadził do wybudowania nowego laboratorium, oddziału dziecięcego i szpitalnej kuchni. Zorganizował dobrze funkcjonująca bibliotekę lekarską i propagował czytelnictwo czasopism medycznych. W oddziale pod kierunkiem dr. Zygmunta Mańkowskiego uzyskał również pierwszy stopień specjalizacji w chirurgii ogólnej nieżyjący już dr Stanisław Butkiewicz.

W roku 1982 ordynaturę objął dr Wacław Grzebieluch i pełnił ją do czasu przejścia na emeryturę, tj. 2007 r. Na ten okres przypada, dzięki różnym okolicznościom, szczytowy rozwój oddziału chirurgicznego w Górze. Pierwszy stopień specjalizacji w chirurgii ogólnej zdobyli lekarze: Mariusz Błachowiak, Marek Barczyk, Wiesław Kamiński, Abdul Zeid, a drugi stopień – Mariusz Błachowiak, obecnie pracujący w WSZ w Lesznie jako specjalista urolog, który jako jeden z pierwszych zdał Europejski Egzamin Urologiczny. Egzamin na drugi stopień specjalizacji w chirurgii ogólnej zdali Waldemar Rogowski i Marek Barczyk, którzy obecnie pracują w szpitalu w Rawiczu, gdzie są bardzo cenieni za swój profesjonalizm i stosunek do chorych.

W tym czasie egzamin na drugi stopień specjalizacji zdał również już nieżyjący Walerian Dawidson i Zbigniew Pielichowski. Do dnia dzisiejszego pracuje na oddziale dr Abdul Zeid.
W okresie tym udało się oprowadzić do znacznego rozwoju materialnego szpitala i oddziału chirurgicznego, co w głównej mierze jest zasługą dyrektora szpitala dr Stanisława Hoffmanna – ordynatora oddziału ginekologiczno – położniczego.
(dr Stanisław Hoffmannn pełnił funkcję dyrektora szpitala w latach 1999 – 2001 – przyp. mój)
W sali operacyjnej pojawił się laparoskop, aparat do elektrochirurgii, dermatoz elektryczny, aparat RTG do zdjęć śródoperacyjnych na ramieniu „C”, co znacznie podniosło jakość pracy i możliwości chirurgów.
W roku 2000 utworzono trzecią salę operacyjną do cięć cesarskich i dostępną 24 godziny na dobę pracownię wideoendoskopii, gdzie wykonywano gastroskopię., kolonoskopię, rektoskopię, hemostazę endoskopową. Pracownia obsługiwana była przez pracujących na oddziale chirurgów. Otworzono pracownię USG z możliwością wykonywania badań dopplerowskich i ECHO serca, czynną przez 24 godziny, do której dostęp miał każdy chirurg.
W 1999 r. zakończono budowę i uruchomiono nowoczesną, klimatyzowaną centralną sterylizatornię z systemem wind, podzieloną na część brudną i część sterylną, połączoną z wydajną, nowoczesną stacją uzdatniania wody. Zatrudniono na cały etat anestezjologa dr Jana Mioduchowskiego (od 19888 do 1998 r), co znacznie podniosło poziom opieki nad chorymi, jakość i bezpieczeństwo podczas operacji.

W roku 2000 uzyskano dodatkowo dwa nowe respiratory oraz kardiomonitory. Uruchomiono w roku 2001 dobrze funkcjonujący sześciołóżkowy OIOM, który po kilku miesiącach zamknięto z powodu braku dalszego kontaktu, ze znaczną szkodą społeczną.